We zitten met z’n allen in de geboorte van een nieuwe wereld.
Een geboorte is stressvol. Velen van ons ervaren momenteel veel spanning en misschien wel pijn in je lijf en veel vermoeidheid, terwijl je wel ‘genoeg’ slaapt. Je kunt deze ervaring vergelijken met de ervaring van een pasgeboren baby, die veel stress ervaart van de hele bevalling die wel/niet soepel verlopen is en die daarna veel slaap nodig heeft om te helen. Een baby dient te wennen aan de overgang van de ene wereld, de baarmoeder met bepaalde leefomstandigheden, naar de andere wereld, een leven op aarde met een verschil in zwaartekracht, andere (manier van) voeding, het krijgt andere prikkels te verwerken door de veranderde omgeving, etc. Het hele systeem, het zenuwstelsel van een baby dient zich dus aan te passen aan een veranderde omgeving.
Uit persoonlijke ervaring en de ervaring van cliënten die ik behandel op niveau van het zenuwstelsel fysiek als wel energetisch, besef ik dat wij als mensheid in een vergelijkbare transitie zitten, waar we collectief en persoonlijk, ieder op zijn/haar eigen unieke wijze doorheen gaan. De snelheid waarop dit op persoonlijk niveau gebeurd, bepaald ook de snelheid dat dit op collectief niveau gebeurd en hangt af van het voorwerk wat je al gedaan hebt, maar ook van de bereidbaarheid jezelf te openen en jezelf aan te kijken, jouw gedrag, emoties, verlangens, overlevingspatronen en behoeftes onder de loep te nemen.
De overgang naar een nieuwe wereld vraagt om belichaming
Belichaming zou je kunnen vertalen naar het omarmen en verantwoordelijkheid nemen voor eerder genoemde; gedrag, emoties, verlangens, overlevingspatronen en behoeftes. Dit vraagt om op een andere manier in het leven te staan. Dit vraagt om aanwezig zijn in het hier en nu. Absentie, het tegenovergestelde is een overlevingsreactie, waarbij je reageert vanuit (de pijn van) het verleden. In plaats van je emotionele en/of fysieke pijn weg te drukken of te verdoven wel/niet met medicatie, mag je er naar leren ‘luisteren’ wat het je te vertellen heeft. Vaak door te benoemen wat er is, in het moment, lost het al op en ontstaat er stroming, beweging in het lichaam en verbinding tussen lichaam en geest of denken en voelen, net hoe je het wilt noemen. Er ontstaat meer eenheid in je lichaam en daarmee ook in je buitenwereld.
We zitten middenin een transitie
Deze transitie kunnen we niet alleen maken. Tenslotte kan een pasgeboren baby de hele bevalling en de zorg daarna ook niet alleen af. Dit zullen we samen en in verbinding dienen te doen, zodat dit op een moeiteloze manier kan verlopen. De een is hierin verder dan de ander, maar kijk om je heen, waarschijnlijk heb je al de juiste mensen om je heen, die jou een stap verder kunnen en willen helpen in jouw groei, jouw evolutie of die jou kunnen doorverwijzen naar de voor jou, op dit moment, juiste persoon met exact de kennis en wijsheid die jij op dit moment nodig hebt.
Het enige wat er van jou op dit moment gevraagd word is te luisteren naar je hart en de bereidheid jezelf te ontmoeten en die eerste stap te zetten naar een nieuwe wereld, een nieuwe jij. En ja, dit kan spannend zijn, dus dit vraagt ook moed, een kwaliteit van ons hart. En ja, het vraagt je je angsten aan te kijken en om een verbinding met het ‘niet weten’. Loslaten wat je kent en je openen voor het nieuwe zonder het meteen weer in een bepaalde vorm te willen gieten, want daarmee zet je dat wat mag groeien weer vast. Vraag jezelf af of je bereid bent die onbekende nieuwe wereld te ontdekken en wonderen te ervaren, want dat is in mijn beleving wat er gebeurd wanneer je meer belichaamd en bewust aanwezig bent. Voel je welkom en verwelkom jezelf!
Warme groet, Manon
0 reacties